استریم کردن انتقال ممتد فایل‌های صدا و تصویر از یک سرور به یک کاربر است. در واقع مشاهده ویدیو‌های مختلف و حتی گوش کردن به پادکست‌ها در بستر اینترنت از طریق استفاده از تکنولوژی استریم میسر می‌شود. در هنگام استریم فایل‌های پخش شده در سیستم کاربر به صورت راه دور ذخیره می‌گردد و در هرلحظه ثانیه‌هایی از آن بوسیله اینترنت انتقال می‌یابد.
تفاوت استریم و دانلود در چیست؟
تکنولوژی استریم در لحظه عمل می‌کند و نسبت به دانلود به صرفه تر است. در صورت دانلود یک فایل، یک کپی از آن به صورت کامل بر روی سیستم ذخیره می‌شود. فایل تا زمانیکه به صورت کامل دانلود نشده باشد قابل اجرا نیست. در مقابل اگر برای مشاهده فایل از استریم استفاده شود، مرورگر فایل را بدون نیاز به کپی و ذخیره کردن، به صورت تدریجی بارگذاری می‌نماید.
برای درک بهتر یک رود و یک دریاچه با حجم آب برابر را در نظر بگیرید. با وجود مشابه بودن محتویات هردو، دریاچه مانند فرآیند دانلود است. تمامی حجم آب در یک نقطه قرار دارد و انتقال آب از آن نیز سخت تر و زمانبرتر است. در مقابل استریم مانند یک رود است که جریان داده‌ها به صورت مداوم در آن جریان دارد. پ
نحوه کارکرد تکنولوژی استریم
همچون سایر اطلاعات ارسال شده توسط اینترنت، فایل‌های منتقل شده توسط استریم به پکت‌های داده کوچکی تقسیم می‌شوند. هر پکت شامل بخش کوچکی از داده‌هاست که در زمان مناسب به سیستم کاربر منتقل شده و توسط مرورگر به عنوان بخشی از ویدیو یا صدا پخش می‌گردد.
استریم از چه پروتکلی برای انتقال داده‌ها استفاده می‌نماید؟
در روش استریم از هر دو پروتکل انتقال اطلاعات UDP و TCP استفاده می‌شود. TCP یک اتصال اختصاصی قبل از انتقال اطلاعات ایجاد و تمامی پکت‌ها را به ترتیب ارسال می‌نماید. در مقابل UDP هیچ یک از دو مورد قبل را انجام نمی‌دهد. در نتیجه TCP پروتکل قابل اطمینان تر و UDP پروتکل سریع تری می‌باشد. برای مثال TCP مانند یک پستچی است مه مرسوله را تحویل داده و از تحویل گیرنده امضا می‌گیرد، اما UDP پستچی است که مرسوله را درب منزل گذاشته و سراغ بسته بعدی می‌رود.
در برخی مواقع در حوزه استریم سرعت مهم تر از کیفیت انتقال بسته‌هاست و UDP استفاده می‌شود. مثل زمان برقراری یک ویدیو کنفرانس. در بعضی موارد دیگر مانند سرویس‌های تماشای آنلاین فیلم کیفیت امر حیا تی تری به شمار می‌رود و لذا از TCP برای انتقال داده‌ها بهره جسته می‌شود.
Buffering به چه معناست؟
برنامه‌های پخش کننده محتوای استریم شده همواره چند ثانیه جلوتر را بارگذاری می‌کنند تا به این ترتیب در صورت قطعی جزیی اتصال ویدیو همچنان پخش شود. به این کار بافرینگ گفته می‌شود. بافرینگ از پخش مداوم برنامه اطمینان حاصل می‌کند. با این وجود در حالتی که کیفیت اتصال پایین باشد یا شبکه زمان تاخیر بالایی داشته باشد، فرایند بافرینگ ویدیو ممکن است به طول بیانجامد.
