اگر صاحب یک وبسایت هستید و یا در سایر حوزههای مربوط به شبکه فعالیت میکنید، به احتمال زیاد حداقل یک بار و یا در بازههای مختلف با دغدغه انتخاب سرویس مناسب برای میزبانی محتوای خود مواجه شده اید. حقیقت امر این است که فرمول از پیش نوشته شدهای برای انتخاب سرویس مناسب وجود ندارد و این مورد تحت تاثیر عوامل مختلفی است. در این راه فاکتورهای متعددی همچون منابع پردازشی، زبان برنامه نویسی، سطح دسترسیها و البته هزینه نقش مهمی دارند. در این مقاله نکات مهم در انتخاب یک سرور میزبانی وب معرفی خواهند شد.
نوع سرویس
خدمات میزبانی وب در سه دسته اصلی هاست اشتراکی، سرور مجازی و سرور اختصاصی دسته بندی میشوند. تفاوت این سه دسته عموما در میزان توان پردازشی، سطح دسترسیها و هزینه است که در ادامه توضیحاتی در خصوص هر یک از آنها ارائه خواهد شد.
هاست اشتراکی
در این نوع، سرویسهای میزبانی متعددی با میزان منابعی محدود و معین بر روی یک سرور فیزیکی ایجاد و توسط ارائه دهنده تحت عنوان هاست اشتراکی در اختیار کاربران قرار داده میشوند. همانطور که از نام آن بر میآید، این هاستها به صورت اشتراکی از منابع سرور اصلی همچون پردازنده، رم، پهنای باند و آی پی استفاده مینمایند و میزان استفاده از منابع توسط ارائه دهنده خدمت تا سقف مشخصی محدود میشود. این محدودیت ضامن این مورد است که استفاده بیش از حد یک کاربر موجب اختلال در کاربری سایر هاستهای موجود بر روی سرور اصلی نشود. البته مورد اشتراکی بودن منابع، حریم خصوصی کاربران را نقض نمیکند و اطلاعات هر کاربر در فضای حافظه مختص وی وجود داشته و کاملا ایزوله شده از سایرین است.
هاستهای اشتراکی در دو سیستم عامل ویندوز و لینوکس ارائه میشوند و با توجه به این مورد دارای یک کنترل پنل مدیریت وبسایت هستند. کنترل پنل مدیریت وبسایت یک رابط کاربری گرافیکی است که ابزار مختلفی را جهت سهولت مدیریت هاست در اختیار کاربر میگذارد. از کنترل پنلهای محبوب فعلی میتوان به سی پنل و دایرکت ادمین در لینوکس و پلسک در ویندوز اشاره نمود. سیستم عامل هاست عموما براساس زبان برنامه نویسی وبسایت یا برنامه کاربران تعیین میشود. برای مثال سیستم عامل مناسب برای زبان PHP لینوکس و سیستم عامل مناسب برای زبان ASP.NET ویندوز است. با توجه به این مورد همواره نیاز است تا در هنگام انتخاب هاست به زبان برنامه نویسی وبسایت یا اپلیکیشن خود توجه و سیستم متانسب با آن را انتخاب بنمایید.
به صورت کلی هاست اشتراکی مناسب برای میزبانی وبسایتهایی با بازدید کم و متوسط است. در اینجا منظور از میزان بازدید، بازدید در لحظه میباشد. این مقدار برای هر وبسایت با توجه به نوع برنامه نویسی و محتویات متفاوت است اما به صورت تقریبی حداکثر بازدید در لحظه را میتوان عددی در حدود 100 متصور شد.
سرور مجازی
گام بعدی در خدمات میزبانی وب، سرور مجازی یا VPS(Virtual Private Server) است. در این نوع سرویس مشابه با هاست اشتراکی سرورهایی با منابع مشخص بر روی یک سرور فیزیکی به صورت مجازی ایجاد میشوند. تفاوت اصلی در این موضوع است که منابع دیگر به صورت اشتراکی استفاده نمیشوند و رم هر سرور به صورت اختصاصی به میزان درج شده بر روی پلن به کاربر اختصاص مییابد. هر سرور دارای آی پی اختصاصی خود است اما پهنای باند همچنان به صورت اشتراکی استفاده میشود. این خدمت به دلیل امکان انتخاب منابع، دارای پلنهای متنوع تر و البته هزینه بالاتری نسبت به هاست اشتراکی است.
برخلاف هاست اشتراکی، در خدمات سرور مجازی کاربران دارای دسترسی Root سرور هستند و بدون هیچ محدودیت وضع شدهای امکان نصب و انجام تنظیمات موارد مورد نظر خود را دارند. تفاوت دیگر این است که به صورت معمول سرور مجازی در هنگام تحویل تنها دارای سیستم عامل بوده و فاقد کنترل پنل مدیریت وبسایت مانند سی پنل یا پلسک است. البته این امکان وجود دارد که چنین کنترل پنلهایی به عنوان افزونه به سرویس اضافه شوند.
تفاوت دیگر در نوع خدمات مدیریت سرویس است. در هاست اشتراکی عمده بار پشتیبانی و مدیریت نرم افزاری سرویس برعهده ارائه دهنده خدمت میباشد. در حالیکه در سرور مجازی مسئولیت مدیریت نرم افزاری سرویس متوجه کاربر بوده و تنها نصب و تنظیمات اولیه سیستم عامل توسط ارائه دهنده صورت میپذیرد. لازم به ذکر است همچنان ارائه پشتیبانی در خصوص موارد زیرساختی، در کنار ارائه مشاوره در مواقع لزوم توسط ارائه دهنده سرویس انجام میشود و موردی که ذکر شد تنها در خصوص مدیریت نرم افزاری سرویس صادق است.
سرور مجازی در مقایسه با هاست اشتراکی دارای محدودیتهای کمتر به لحاظ نرم افزاری و منابع پردازشی قدرتمندتری است. در مقابل این سرویس به صورت پیشفرض فاقد کنترل پنل بوده و مدیریت نرم افزاری سرویس برعهده خود کاربر میباشد. این نوع سرویس مناسب میزبانی از سرویسهایی است بازدید متوسط و بالایی در لحظه دارند و یا نیازمند منابع پردازشی اختصاصی هستند.
سرور اختصاصی
در این سرویس، یک سرور فیزیکی با منابع انتخاب شده توسط کاربر به صورت اختصاصی در اختیار وی قرار میگیرد. کلیه منابع سرویس از جمله پردازنده، رم، حافظه، پهنای باند و آی پی در این خدمات به صورت انحصاری به کاربر تعلق دارد. به صورت کلی سرور اختصاصی در غالب موارد مشابه سرور مجازی است. دسترسی کاربر بدون محدودیت بوده و مدیریت نرم افزاری سرویس برعهده کاربر میباشد.
سرور اختصاصی مناسب کاربری هایی است که نیازمند توان پردازشی بسیار بالا و سخت افزار اختصاصی هستند. به لحاظ هزینه این نوع خدمات به صورت معمول دارای تعرفه بالاتری نسبت به دو نوع سرویس قبلی هستند و زمان آماده سازی و تحویل بیشتری نیز دارند.
منابع سرویس
از اصلی ترین عوامل موثر در انتخاب یک سرویس میزبانی وب، منابع پردازشی آن است. کلیه وظایف محول شده به سرویس توسط این موارد انجام میشود و لذا تناسب منابع با نوع کاربری ضامن میزبانی با کیفیت از وبسایت شما خواهد بود. در ادامه با مهمترین منابع پردازشی آشنا خواهید شد:
پرازنده مرکزی یا Cpu: پردازنده میزان حجم و سرعت پردازش دادهها در آن واحد را تعیین مینماید و به همین دلیل در کنار رم سرور از کلیدیترین فاکتورهای انتخاب یک سرویس به شمار میرود. از اصلی ترین مواردی که در هنگام انتخاب سرویس باید به آن توجه نمود تعداد هسته سرویس و سرعت فرکانس هر هسته است. به صورت کلی بار پردازشی بین هستههای موجود تقسیم میشود. این مورد نهایتا منجر به بهبود سرعت و کارایی سیستم در پاسخ به درخواستهای ورودی میگردد. همچنین فرکانس یک پردازنده که هرتز اندازه گیری میشود، سرعت انجام عملیات توسط آن است.
رم: رم سرور رکن دوم مدیریت بار پردازشی در یک سرور است و به عنوان حافظه موقت، اندازه و سرعت آن ارتباط مستقیمی با سرعت مدیریت تسکها دارد. واحد سنجش رم گیگابایت میباشد. دو فاکتور دیگر مهم در تعیین عملکرد رم سرعت کارکرد آن و نوع(DDR3 یا DDR4) است. البته به صورت معمول در پلنهای هاست اشتراکی و سرور مجازی این دو مورد در پلنهای موجود ذکر نمیگردد.
فضای حافظه: این مورد حجم فضای در دسترس سرویس جهت ذخیره اطلاعات را تعیین میکند. علاوه بر حجم، سرعت نوشتن و خوانده شدن اطلاعات روی حافظه نیز مهم است که این مورد ارتباط مستقیمی با نوع حافظه دارد. حافظهها به صورت کلی به دو دسته HDD و SSD تقسیم میشوند. حافظههای SSD دارای سرعت و طول عمر بالاتری نسبت به هاردهای HDD و در نتیجه برای کار در سرور مناسب تر هستند.
موقعیت جغرافیایی سرویس
فاکتور مهم دیگر در انتخاب یک سرویس میزبانی وب، موقعیت جغرافیایی و محل ارائه خدمت است. مهمترین نقش این عامل به خصوص برای کاربران ایرانی در آی پی سرویس است. ممکن است کاربران با توجه به نوع کاربری خود به آی پی یک کشور خاص نیاز داشته باشند. در این حالت سرویس میزبانی میبایست از کشور مورد نظر تهیه شود. به صورت کلی تر نیز سرویسهای ارائه شده از خارج ایران در مواردی راهکار مناسبتری در مقایسه با سرورهای داخلی هستند. در حال حاضر به علت تحریمها بعضی از سایتها، خدمات و اپلیکیشنهای تحت وب به کاربران ایرانی خدمات رسانی نمیکنند. برای مثال ایجاد ناحیه کاربری و فعالیت مستمر در سایتهایی از قبیل فارکس، بایننس و پی پال نیازمند استفاده و برقراری اتصال از یک IP ثابت خارج از ایران میباشد. در این شرایط کاربران با تهیه یک سرور با آی پی خارجی امکان استفاده از خدمات مورد نظر خود را خواهند داشت.
همچنین سرورهای مجازی خارج برای آن دسته از کسب و کارهایی که عموم بازدیدکنندگان آنها در خارج از کشور قرار دارند انتخاب مناسب تری هستند. دلیل این امر کمتر بودن فاصله فیزیکی و تعداد لینک های مخابراتی سرور با کاربران است که باعث کاهش پینگ و بهبود سرعت لود شدن سایت میگردد.
در مقابل برخی از خدمات داخلی نیازمند آی پی ایران هستند که در این موارد سرور میزبانی شده در داخل ایران راه حل میباشد. همچنین چنانچه کاربران شما عموما در داخل ایران هستند و نیازی به آی پی خارج ندارید، خدمات ارائه شده از ایران گزینه مناسب تری نسبت به سرویسهای خارج از ایران میباشند.