دیتابیس یا پایگاه داده به چه معنا است؟

پایگاه داده یا DataBase معمولاً به صورت اختصاصی DB نوشته می شود. به مجموعه ای اطلاعات که به نوعی مرتب گشته اند که یک نرم افزار رایانه ای می تواند به سرعت به بخش های معینی از اطلاعات آن دستیابی پیدا کند، پایگاه داده گفته می شود. دیتابیس را می توان مانند یک سیستم پوشه بندی الکترونیکی فرض نمود. پایگاه های داده سنتی به صورت های Field، Record و File مرتب می شدند. در این پایگاه ها، Field بخش مستقلی از اطلاعات می باشد و به مجموعه کاملی از فیلد ها Record گفته می شود و یک File یا پوشه مجموعه ای از رکورد ها را تشکیل می دهد. به طور مثال، دفترچه تلفن معادل یک پوشه است که شامل لیست رکوردها می باشد که هر رکورد آن شامل سه فیلد نام کامل، آدرس و شماره تماس می باشد.

یکی از مفاهیم جایگزین در طراحی پایگاه داده، Hypertext می باشد. در پایگاه داده HyperText، هر شی به هر نوعی از متن، تصویر و یا فیلم باشد می تواند به شی دیگری متصل گردد. این نوع دیتابیس ها، برای مرتب سازی حجم های زیاد اطلاعات پیوسته بسیار مفید می باشند اما برای بررسی ها و آنالیز های عددی ( Numerical Analysis ) طراحی نشده اند.

به منظور دسترسی به اطلاعات یک دیتابیس، شما نیاز به سامانه مدیریت پایگاه داده یا Database Management System : DBMS دارید. این سیستم مدیریت پایگاه داد مجموعه ای از نرم افزارها است که شما را قادر به ورود، مرتب سازی و جمع آوری داده های یک پایگاه داده می سازد. البته گاهی نیز واژه دیتابیس یا پایگاه داده را به عنوان حالت کوتاه ( سامانه مدیریت پایگاه داده ) نیز استفاده می کنند. انواع مختلفی از DBMS ها وجود دارد از سامانه های کوچک که رایانه های شخصی را اراده می کنند تا سامانه های جامع که بر روی MainFrame ها پیاده سازی می شوند. از انواع پایگاه داده های استفاده در سرورهای خدمات تحت وب، MySQL و SQLServer می باشد که متناسب با سیستم عامل، زبان کدنویسی و کاربری سیستم های متنوع از گونه مناسب آن استفاده می شود.