در این مقاله با بررسی IPv6 یا همان IP نسخه 6 همراه شما هستیم.
IPv6 مخفف Internet Protocol version 6 است که یک جایگزین برای IPv4 می باشد. هر دستگاه برای اتصال در اینترنت نیازمند یک IP است که توسط آن بتوان آن دستگاه را شناسایی کرد، با رشد سریع اینترنت مشخص شد که آدرس های بیشتری برای اتصال سرور ها و یا دستگاه ها در داخل اینترنت نیازمند است و IPv4 فضای آدرس دهی کافی برای این نیاز را نداشت به همین منظور نیروی IETF برای حل این مشکل IPv6 را ارائه دادند. IPv6 در دسامبر 1998 به صورت یک استاندارد، پیش نویس شد و در 14 ژوئیه 2017 استاندارد اینترنت معرفی گردید. IPv6 یک آدرس 128 بیتی است که در مقایسه با IPv4 که 32 بیتی است قابلیت تولید IP بیشتری با آن را داریم.
IPv6 علاوه بر فضای آدرس دهی بزرگتری که در اختیار ما قرار می دهد، باعث می شود تخصیص IP به صورت سلسه مراتبی راحت تر باشد بنابراین جداول مسیریابی در روتر ها یا همان مسیریاب ها کوچک تر و محدود تر می شود که این باعث افزایش سرعت در مسیر یابی هم خواهد شد ( منظور از تخصیص IP به صورت سلسله مراتبی این است که IP مشخص کننده محدوده دستگاه ها نیز باشد ). علاوه بر این موارد امنیتی و تغییرات دیگری نیز در IPv6 انجام شده که شرایط بهتری را فراهم می آورد و به زودی IPv6 کاملا جایگزین IPv4 خواهد شد.
برای مقایسه بهتر هر کدام از آدرس های IPv4 و IPv6 بهتر است به هدر آن ها در شکل زیر توجه کنید:
بررسی مدل نمایش IPv6
آدرس IPv6 به صورت هشت گروه از چهار رقم هگزادسیمال نمایش داده می شود که با علامت “:” از یکدیگر جدا می گردند. به علت طولانی بودن IPv6 در برخی موارد قادر به ساده سازی آن نیز خواهیم بود اما برای نوشتن IPv6 به صورت خلاصه نیاز به رعایت قوانین خاصی خواهیم بود که در بحث ما نمی گنجد. برای مثال نمونه ای از IPv6 به شکل زیر می باشد:
با دیگر مقالات Server.ir همراه باشید.
