کلید API یک رشته یا توکن است که برای شناسایی و احراز هویت شما به عنوان توسعه‌دهنده در استفاده از رابط برنامه‌نویسی کاربردی (API) مورد استفاده قرار می‌گیرد. وقتی شما برای دسترسی به یک API ثبت نام می‌کنید و یا از آن استفاده می‌کنید، معمولاً باید کلید API را درخواست کنید و آن را در درخواست‌های API خود قرار دهید.
کلید API به صورت یک رشته بلند و منحصر به فرد تولید می‌شود. با استفاده از این کلید، سرویس API می‌تواند شما را تشخیص دهد و به شما اجازه دسترسی به منابع و قابلیت‌های مشخصی را بدهد. این کلید به عنوان یک وسیله امنیتی استفاده می‌شود تا فقط کاربران مجاز و دارای احراز هویت توسط سرویس API بتوانند از آن استفاده کنند.
در مواردی که با APIهای مختلف سرویس‌ها و پلتفرم‌ها سر و کار دارید، معمولاً باید برای هر یک از آن‌ها یک کلید API جداگانه دریافت کنید. این کلیدها به شما امکان می‌دهند تا درخواست‌ها و ارسال‌های خود را به صورت شخصی‌سازی و با احراز هویت صحیح انجام دهید.
چگونه می‌توانم یک کلید API را برای استفاده از یک سرویس خاص دریافت کنم؟
برای دریافت یک کلید API برای استفاده از یک سرویس خاص، مراحل زیر را می‌توانید دنبال کنید:
- ثبت نام در سرویس:
ابتدا باید در سرویس مورد نظر ثبت نام کنید. این امر ممکن است شامل پر کردن فرم ثبت نام، ارائه اطلاعات تماس و تأیید حساب کاربری باشد. اطلاعات دقیق مربوط به ثبت نام در سرویس خاص را باید از منبع مربوطه دریافت کنید.
- ایجاد یک برنامه/پروژه:
برخی سرویس‌ها نیاز دارند که شما یک برنامه یا پروژه جدید ایجاد کنید تا بتوانید API دریافت کنید. برای این کار، باید به پنل کنترل سرویس مراجعه کنید و برنامه جدیدی را ایجاد کنید. این مرحله ممکن است نیازمند ارائه جزئیات مربوط به برنامه شما، محدودیت‌ها، وظایف و دسترسی‌های مورد نیاز باشد.
- درخواست کلید API:
پس از ایجاد برنامه، معمولاً باید یک درخواست برای دریافت API بفرستید. این درخواست ممکن است شامل شناسه برنامه، نوع دسترسی و سایر اطلاعات لازم باشد. برای ارسال درخواست، معمولاً باید از روش‌هایی مانند وبسرویس یا فرم درخواست استفاده کنید، که اطلاعات مورد نیاز را به سرویس ارسال می‌کند.
- دریافت کلید API:
پس از ارسال درخواست، سرویس معمولاً یک کلید API یا توکن را به شما ارائه می‌دهد. این کلید معمولاً به عنوان یک رشته یا توکن منحصر به فرد ارسال می‌شود و باید آن را در درخواست‌های API خود قرار دهید تا به سرویس دسترسی پیدا کنید.
چگونه از Api key استفاده کنیم؟
استفاده از کلید API برای دسترسی و استفاده از یک سرویس API معمولاً به شرح زیر است:
- درخواست API:
برای استفاده از سرویس API، شما باید درخواست‌های API را با استفاده از کلید API ارسال کنید. این درخواست‌ها ممکن است شامل اطلاعات مربوط به عملیات مورد نظر شما (مانند درخواست GET برای دریافت اطلاعات یا درخواست POST برای ارسال داده) و همچنین پارامترهای دیگری که برای اجرای عملیات نیاز است، باشد.
- اضافه کردن API به درخواست:
برای شناسایی و احراز هویت شما به عنوان یک فرد مجاز، باید API را در هدر یا بخش مربوطه درخواست API خود قرار دهید. برای این کار، معمولاً باید یک هدر با نام “Authorization” ایجاد کنید و مقدار آن را برابر با API خود قرار دهید. البته، شیوه دقیق اضافه کردن API به درخواست ممکن است بستگی به سرویس API و مستندات آن داشته باشد.
- پردازش پاسخ:
پس از ارسال درخواست API با کلید API، سرویس API پاسخی را بازمی‌گرداند. این پاسخ می‌تواند شامل اطلاعات مورد درخواست شما، خطاها، داده‌های بازگشتی و سایر جزئیات مربوط به درخواست باشد. شما باید این پاسخ را پردازش کنید و مطابق با نیازهای خود عمل کنید.
چگونه می‌توانم پاسخ سرویس API را پردازش کنم؟
پردازش پاسخ سرویس API معمولاً شامل مراحل زیر است:
- خواندن پاسخ:
ابتدا باید پاسخ دریافتی از سرویس API را بخوانید. این پاسخ ممکن است به صورت متنی (مانند JSON یا XML) یا به صورت دیگری (مانند فایل تصویر یا PDF) باشد. استفاده از کتابخانه‌ها یا ابزارهای مناسب برای خواندن و دریافت اطلاعات از پاسخ API می‌تواند به شما کمک کند.
- پارس کردن پاسخ:
در این مرحله، باید پاسخ دریافتی را وارد کنید و اطلاعات مورد نیاز خود را استخراج کنید. به عنوان مثال، اگر پاسخ API در قالب JSON باشد، می‌توانید از کتابخانه‌های JSON استفاده کنید تا داده‌های مورد نظر را استخراج کنید. در صورتیکه پاسخ در قالب XML باشد، می‌توانید از کتابخانه‌ها و روش‌های پارسینگ XML استفاده کنید.
- بررسی وضعیت:
بسیاری از پاسخ‌های API، وضعیت عملیات را مشخص کرده و اطلاعات مربوط به موفقیت یا شکست عملیات را در خود دارند. شما باید وضعیت پاسخ را بررسی کنید تا بتوانید بر اساس آن اقدامات لازم را انجام دهید. به عنوان مثال ممکن است در صورت موفقیت عملیات، پاسخی با کد وضعیت 200 (OK) دریافت کنید، در حالی که در صورت خطا، کدهای وضعیت مختلفی مانند 400 (Bad Request) یا 500 (Internal Server Error) دریافت می‌کنید.
- استفاده از داده‌ها:
پس از این مرحله، شما می‌توانید از داده‌های دریافتی استفاده کنید. با توجه به ساختار و نوع داده‌ها، شما ممکن است بخواهید آن‌ها را نمایش دهید، در پایگاه داده ذخیره کنید، آن‌ها را به عنوان ورودی برای مراحل بعدی استفاده کنید و …
آیا کلیدهای API امن هستند؟
کلیدهای API عموماً به عنوان یک روش احراز هویت برای دسترسی به سرویس API استفاده می‌شوند. امنیت کلیدهای API بستگی به نحوه استفاده و مدیریت آن‌ها و همچنین پیاده‌سازی سرویس API دارد.
در ادامه به چند نکته مهم درباره امنیت کلیدهای API می‌پردازیم:
- محافظت از کلیدهای API:
کلیدهای API باید به عنوان اطلاعات حساس محسوب شوند و باید از دسترسی غیرمجاز محافظت شوند. بدین منظور شما باید از تمرکز بر روی امنیت سیستم خود، استفاده از مکانیزم‌های رمزنگاری قوی (مانند HTTPS) و کنترل دسترسی مناسب (مانند استفاده از IP فیلترینگ یا تأیید هویت بر اساس مکان‌های IP) برای محافظت از کلیدهای API استفاده کنید.
- منابع محدود:
کلیدهای API باید برای منابع و عملیات محدود شوند. به عنوان مثال، شما می‌توانید برای هر کلید API دسترسی‌ها و مجوزهای مربوطه را تعریف کنید تا فقط عملیات مورد نیاز و مجاز را برای آن کلید فعال کنید.
- روش‌های احراز هویت دو عاملی:
در صورت امکان، می‌توانید از روش‌های احراز هویت دو عاملی برای تقویت امنیت کلیدهای API استفاده کنید. این امر شامل استفاده از رمز عبور و کد ارسال شده به دستگاه تلفن همراه (یا روش دیگری برای تأیید هویت) می‌شود.
- نگهداری و مدیریت کلیدها:
باید مکانیزم‌هایی برای نگهداری و مدیریت کلیدهای API داشته باشید. این شامل مواردی مانند تولید کلیدهای مطمئن، وضعیت کلیدها (فعال، غیرفعال، منقضی شده و …)، مراقبت از کلیدها در طول انتقال داده‌ها و روش‌های امنیتی دیگر است.
همچنین، برای افزایش امنیت کلیدهای API، می‌توانید از روش‌های دیگری مانند امضای دیجیتال با استفاده از توابع هش (hash) و رمزنگاری استفاده کنید. این روش‌ها برای اطمینان از صحت و اصالت درخواست‌ها و پاسخ‌های API مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نگهداری و مدیریت کلید API
برای نگهداری و مدیریت کلیدهای API به صورت امن، می‌توانید از روش‌ها و ابزارهای زیر استفاده کنید:
-
روش‌های محرمانه سازی (Secret Management)
در این روش، کلیدهای API و اطلاعات حساس دیگر (مانند رمز عبور) در یک محیط محرمانه ذخیره می‌شوند. این محیط می‌تواند یک فایل تنظیمات محلی، متغیرهای محیطی (environment variables) یا سرویس‌های مدیریت رمزنگاری (مثل Vault یا Key Management Service) باشد. به این ترتیب، کلیدها از دسترسی غیرمجاز محافظت می‌شوند و نیاز به ترافیک کلیدها در کدهای منبع ندارید.
-
مدیریت دسترسی (Access Management)
استفاده از سیستم‌های مدیریت دسترسی مثل دسته‌بندی کاربران و نقش‌ها (Role-based Access Control) می‌تواند به شما کمک کند تا کلیدهای API را براساس مجوزها و سطوح دسترسی مدیریت کنید. این روش به شما امکان می‌دهد تا برای هر کلید API دسترسی‌های مجزا تعریف کنید و فقط به عملیات مورد نیاز محدود شوند.
-
چرخه عمر کلید API (Key Rotation)
برنامه‌ریزی برای تغییر دوره‌ای کلیدها می‌تواند امنیت را بهبود بخشد. با تغییر دوره‌ای کلیدها، در صورتیکه کلیدی در دسترس یا مورد اختراق قرار گیرد، آسیب به حداقل می‌رسد زیرا کلید معتبر کوتاه مدت استفاده می‌شود.
-
امضای دیجیتال (Digital Signature)
برای اطمینان از اصالت و سلامت درخواست‌ها و پاسخ‌ها، می‌توانید از امضای دیجیتال استفاده کنید. با استفاده از توابع هش (hash) و رمزنگاری، می‌توانید درخواست‌ها را امضا کرده و در سمت سرور اعتبارسنجی کنید.
-
زمان انقضاء کلید API (Key Expiration)
تعیین زمان انقضاء کلیدهای API می‌تواند به امنیت کمک کند. با تنظیم زمان انقضاء بر روی کلیدها، کلیدها به طور خودکار بعد از مدتی منقضی می‌شوند و نیاز به تجدید آن‌ها را ایجاد می‌کنند.
-
ضبط ورودی و خروجی کلید API (Logging)
بهتر است ورودی و خروجی‌های مربوط به استفاده از کلیدهای API را ضبط و ثبت کنید. این داده‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا فعالیت‌های مشکوک را تشخیص دهید و در صورت نیاز، اقدامات امنیتی را انجام دهید.
-
رمزنگاری ارتباطات (Encryption in Transit)
برای ارتباطات بین سرویس‌ها و سرورها از رمزنگاری استفاده کنید تا اطلاعات حساس شامل کلیدهای API در طول انتقال محافظت شوند. استفاده از پروتکل‌های امن مانند HTTPS برای ارتباط با سرویس‌ها توصیه می‌شود.
-
اعتبارسنجی منابع (Resource Validation)
قبل از استفاده از کلیدهای API، منابع مربوطه را بررسی کنید تا مطمئن شوید که آن‌ها معتبر و امن هستند. این شامل بررسی صحت و اعتبار سرویس‌ها و APIها، مجوزها و محدودیت‌ها است.
-
آموزش و آگاهی‌بخشی (Education and Awareness)
به تیم توسعه‌دهندگان و سایر افرادی که با کلیدهای API کار می‌کنند، آموزش دهید تا اصول امنیتی را در استفاده از کلیدها رعایت کنند. این شامل آگاهی از مسائل امنیتی، به‌روزرسانی‌های امنیتی و بهترین شیوه‌ها برای استفاده از کلیدهای API است.
سخن پایانی
در این مطلب تلاش کردیم اطلاعات کاملی را در مورد کلید API در اختیار شما قرار دهیم. همانطور که متوجه شدید کلید API یک رشته یا توکن است که برای شناسایی و احراز هویت شما به عنوان توسعه‌دهنده در استفاده از رابط برنامه‌نویسی کاربردی (API) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
