ARPANET مخفف Advanced Research Projects Agency NET و اولین شبکه کامپیوتری سوئیچ بسته عمومی است. اولین بار در سال 1969 مورد استفاده قرار گرفت و در نهایت در سال 1989 از رده خارج شد. کاربرد اصلی ARPANET برای اهداف آکادمیک و تحقیقاتی بود. اساساً شروع اینترنت با استفاده از این فناوری ها بود.
اولین قدم برای ARPANET
وزارت دفاع آمریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا (ARPA) را تاسیس کرد.در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت.در اواخر سال 1960 اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه اندازی شد.
ARPANET اولین بار پروتکل های TCP/IP را پیاده سازی کرد. بسیاری از پروتکل‌هایی که امروزه توسط شبکه‌های کامپیوتری مورد استفاده قرار می‌گیرند، برای ARPANET توسعه داده شده‌اند، و آن را پیشرو اینترنت مدرن می‌دانند .
خلق ARPANET
بسیاری از ما اینترنت را بدیهی می دانیم. اما زمانی که پروژه ARPANET شروع شد، هیچ روش یا سیستمی وجود نداشت که به کامپیوترهای مختلف اجازه به اشتراک گذاری اطلاعات را بدهد. همه چیز باید از ابتدا اختراع می شد.
یکی از مهم ترین تصمیمات تیم ARPANET ایجاد یک سیستم استاندارد از پروتکل ها بود که کامپیوترهای میزبان و IMP ها از آن پیروی می کردند. گروهی به نام کارگروه شبکه تشکیل شد تا این کار را بر عهده بگیرد. تیم ARPANET شروع به طراحی و ایجاد این پروتکل ها از طریق RFC های خود کرد.
در اوایل این فرآیند، تیم نیاز به دو وظیفه خاص را تشخیص داد: ایجاد راهی برای کاربران برای ورود به سیستم از راه دور و امکان انتقال فایل ها از یک دستگاه به دستگاه دیگر. ورود از راه دور بعداً به عنوان Telnet شناخته شد و انتقال فایل‌ها به جلو و عقب بخشی از پروتکل انتقال فایل ( FTP ) شد. تیم این دو پروتکل اول را به لری رابرتز، رئیس پروژه ارسال کرد. رابرتز تصمیم گرفت که پروتکل های اولیه به اندازه کافی جاه طلبانه نیستند و به تیم گفت که عملکردها و فرآیندهای بیشتری را شامل شود.
ARPANET و NCP
این تیم شروع به طراحی برنامه کنترل شبکه ( NCP )، یک پروتکل متقارن میزبان-میزبان کرد. به عبارت ساده‌تر، این روشی بود که به رایانه‌ها اجازه می‌داد تا در داخل شبکه با هم ارتباط برقرار کنند و همچنین میزبان‌های بیشتری به شبکه برای بزرگتر کردن شبکه اضافه می‌شد. NCP همچنین مسیر و جریان اطلاعات را از طریق ARPANET کنترل می کرد. این روش استفاده از آدرس‌های میزبان عددی برای ارتباطات شبکه را ایجاد کرد و پیشروی برای سرورهای نام دامنه (DNS) امروزی بود .
انقلاب ARPANET
ARPANET همچنین از یک روش جدید انقلابی برای ارسال اطلاعات استفاده کرد: سوئیچینگ بسته.
هنگامی که رایانه‌ها، فایل‌ها را به قطعات کوچکتر تقسیم می کنند، اطلاعات می تواند در کل سیستم بسیار سریعتر جریان یابد. این به این دلیل است که یک فایل عظیم که از طریق یک مسیر عبور می کند، پهنای باند زیادی را اشغال می کند. چندین بسته کوچکتر می‌توانند از طریق مسیرهای مختلف در یک شبکه به یک مقصد حرکت کنند. اگر بخشی از یک مسیر به دلایلی بسته شود، بسته‌های مسدود می‌توانند مسیر دیگری را پیدا کنند. در حالی که باقی اطلاعات همچنان در رایانه کاربر بارگذاری می‌شوند.
در صورتی که نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، می‌توانید به این مقاله مراجعه نمایید.
تحولات منجر به ARPANET
ARPANET و شبکه‌های کامپیوتری بعدی که به اینترنت منتهی می‌شوند محصول یک فرد یا سازمان واحد نبوده و در یک زمان تشکیل نشده‌اند. در عوض، ایده‌ها و تحقیقات اولیه بسیاری از افراد در طول سال‌ها برای شکل‌گیری اساس ARPANET و ساخت آن برای تبدیل شدن به اینترنت مورد استفاده قرار گرفت.
در دهه 1960 کامپیوترها، سیستم‌های بزرگی بودند. آنها بسیار گران بودند و فقط در اختیار شرکت ها، دانشگاه‌ها و دولت‌های بزرگ بودند. اتصال بین رایانه‌ها، از طریق پیوندهای اختصاصی انجام می شد. این سیستم‌ها بسیار متمرکز و مستعد خطا بودند.
این در اوج جنگ سرد بود. ارتش ایالات متحده علاقمند به ایجاد شبکه‌های کامپیوتری بود. به طور مشابه، دانشگاه‌ها به دنبال توسعه شبکه‌ای بودند .
اولین پیام
اولین پیام از طریق ARPANET در 29 اکتبر 1969 ارسال شد. چارلی کلاین، دانشجوی دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس (UCLA) سعی کرد در مؤسسه تحقیقاتی استنفورد (SRI) به مین فریم وارد شود. او با موفقیت کاراکترهای L و O را تایپ کرد، اما با تایپ G دستور LOGINکامپیوتر از کار افتاد. با این حال، آنها توانستند بر سقوط اولیه غلبه کنند و در همان روز ارتباط موفقی داشتند.
ARPANET در اوایل دهه 1970 به سرعت رشد کرد. در این مدت بسیاری از دانشگاه‌ها و کامپیوترهای دولتی به این شبکه پیوستند. در سال 1975 برای توسعه بیشتر فناوری ارتباطات مورد استفاده قرار گرفت. با گذشت زمان، چندین کامپیوتر در کشورهای دیگر نیز با استفاده از پیوندهای ماهواره‌ای اضافه شدند.
TCP/IP و اینترنت:
پس از محبوبیت ARPANET، بسیاری از شبکه‌های مبتنی بر بسته به سرعت وارد عمل شدند. این شبکه‌های مختلف به دلیل نیاز به تجهیزات استاندارد، در شبکه‌های موجود نمی‌توانستند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. بنابراین، TCP/IP .به عنوان یک پروتکل برای فعال کردن ارتباط بین شبکه‌های مختلف توسعه یافت و اولین بار در سال 1977 به بهره‌برداری رسید.
TCP/IP یک شبکه به هم پیوسته از شبکه‌ها را فعال می‌کند و فناوری پایه اینترنت است. در 1 ژانویه 1983، TCP/IP جایگزین NCP به عنوان فناوری سوئیچینگ بسته ARPANET شد.
همچنین در سال 1983 ،ARPANET به دو شبکه بین استفاده نظامی و غیرنظامی تقسیم شد. کلمه اینترنت برای اولین بار برای توصیف ترکیب این دو شبکه استفاده شد. اهمیت ARPANET با تسلط بیشتر شبکه‌ها در اواسط دهه 1980 کاهش یافت. شبکه بنیاد ملی علوم جایگزین ARPANET به عنوان ستون فقرات اینترنت در سال 1986 شد.
ARPANET در سال 1989 تعطیل شد و سرانجام در سال 1990 از رده خارج شد.
سرگذشت ARPANET
ARPANETبه یک سایت با 111 کامپیوتر متعلق به دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و ارتش تبدیل شد. ARPANET با استفاده از پیوندهای ماهواره‌ای، سیستم‌های کامپیوتری در قاره ایالات متحده را به کامپیوترهای هاوایی و اروپا متصل کرد. با وجود اینکه شبکه رشد کرده بود، افراد کمی واقعاً به سیستم دسترسی داشتند. به طور کلی، عموم مردم از وجود ARPANET بی اطلاع بودند.
دیگر شبکه‌های ARPANET شروع به فعالیت کردند، از جمله USENET ، Ethernet ، CSNET و BITNET . ARPANET Request for Comments 827 یک پروتکل دروازه خارجی ایجاد کرد که دسترسی شبکه‌های جداگانه به یکدیگر را امکان پذیر می کرد، حتی اگر دسترسی به ARPANET هنوز برای استفاده رسمی محدود بود. در سال 1983، بخش نظامی ARPANET از شبکه جدا شد. تنها اتصال آن به شبکه بزرگتر چند دروازه( gateway) ایمیل بود . ارتش شبکه کوچکتر خود را به MILNET تغییر نام داد ، که بعداً بخشی از شبکه اطلاعات وزارت دفاع (DDN) شد [منبع: Living Internet ].
در سال 1986، پنج مرکز ابر رایانه شبکه ای به نام NSFNET تشکیل دادند . خیلی زود، NSFNET رشد کرد و چندین دانشگاه را در شبکه خود گنجاند. شبکه های دیگر شروع به ادغام در سیستم های بزرگتر کردند. مردم از این مجموعه بزرگتر از شبکه ها و دروازه ها به عنوان اینترنت یاد می کنند . در حالی که عصر کامپیوترهای شخصی در اواخر دهه 1970 آغاز شد، اینترنت همچنان منبعی برای دانشگاه ها، شرکت ها و دولت بود.
پایان ARPANET
زیرساخت آرپانت شروع به نشان دادن قدیمی بودن خود کرد. IMPهای سیستم به اندازه گره‌های کامپیوتری در سایر شبکه‌ها کارآمد یا قدرتمند نبودند.
سازمان‌های روی ARPANET شروع به انتقال به شبکه‌های دیگر، عمدتاً NSFNET کردند. در سال 1990، DARPA پروژه ARPANET را قطع کرد. اهداف سازمان محقق شد. ایالات متحده یک شبکه کامپیوتری سراسری داشت که نه تنها منابع قدرتمند را به یکدیگر متصل می کرد، بلکه می‌توانست در صورت توقف کار بخش قابل توجهی از شبکه، به فعالیت خود ادامه دهد. حتی چشمگیرتر، این شبکه اکنون سراسر جهان را در بر گرفته و رایانه‌ها را از یک طرف جهان به طرف دیگر متصل می‌کند.
