SMTP که مخفف عبارت Simple Mail Transfer Protocol به معنی پروتکل ارسال ایمیل میزبان به میزبان(host-to-host) می باشد که جز پروتکل های TCP/IP برای ارسال و دریافت ایمیل است و از پورت 25 اینترنت به این منظور استفاده می نماید. اگر چه از زمانی که این سرویس، به، صف کردن پیام ها در پایان دریافت آن ها محدود شده است، معمولا از یکی از دو پروتکل دیگر به نام های POP3 یا IMAP استفاده می کند، که به کاربر امکان ذخیره پیام ها در میل باکس سرور و دانلود دوره ای آن ها از روی سرور را می دهد.
به بیان دیگر، به عنوان نمونه کاربران از برنامه ای استفاده می کنند که داخل آن از SMTP، در کنار POP3 یا IMAP برای ارسال ایمیل استفاده می شود . در سیستم هایی که برپایه ی یونیکس هستند، به طور گسترده از SMTP سرور برای ایمیلینگ استفاده می شود . در این سیستم ها ، کاربران می توانند با تایپ کردن دستور ((telnet hostname 25))به SMTP متصل شوند.
نرم افزار Microsoft Exchange از SMTP سرور استفاده می کند و همچنین می تواند تنظیم شود که قابلیت POP3 را نیز شامل شود . همچنین دیگر استاندارد SMTP که در اروپا به طور گسترده از آن استفاده می شود استاندارد X400 می باشد . لازم به ذکر است که درحال حاضر بسیاری از میل سرور ها از سرویس Extended Simple Mail Transfer Protocol (پروتکل ارسال ایمیل توسعه داده شده ) یا به اختصار ESMTP استفاده می نمایند که قابلیت تحویل فایل های چند رسانه ای در قالب ایمیل را فراهم میکند
در اوایل دهه 80 میلادی ، پروتکل SMTP از پروتکل معروف ارسال پاسخ نامتقارن استفاده می کرد که البته امروزه نیز استفاده از این روش گاها مخصوصا در پروتکل های مربوط به ایمیل دیده می شود .
پورتکل به طور جامع، به نحوی طراحی شده که برای کاربر و کامپیوتر به طور مساوی قابل استفاده باشد.
اگر تحویل ایمیل، ناموفق باشد، SMTP آن را در صف قرار می دهد و بعدا مجددا برای ارسال تلاش می کند. که البته برای این کار از الگوریتم عقبگرد به جای مکانیزم خاصی استفاده می نماید تا کل فضای میزبان برای ایمیل اشغال نشود. علاوه براین لازم به ذکر است که SMTP هیچ تسهیلات mailbox ای یا هیچ ویژگی بخصوصی فراتر از ارسال ایمیل به وجود نمی آورد. به همین دلایل، SMTP برای دستگاه هایی که پشت خطوط غیر قابل پیش بینی مثل مودم قرار دارند ، گزینه خوبی نمی باشد. برای ارتباط بهتر، دستگاه می تواند به عنوان DNS mail Exchanger طراحی شود .
در حال حاضر ، 2 کانفیگ اصلی می تواند استفاده شود :
- کانفیگ POP mailbox و POP Server در دستگاه مبدل ، برای اجازه استفاده تمام کاربران از POP-enabled mail .
- امکان بعدی ارسال دوره ای ایمیل SMTP از دستگاه مبدل به دستگاه مبدل دیگر ، که اقدام به صف نمودن تمام ایمیل های خارج از محدوده است . البته به این دلیل که این روش مسلتزم دسترسی تمام وقت به اینترنت می باشد ، معمولا ترجیح داده نمی شود .
همچنین ، سرویس هایی مانند Microsoft Exchange ، IBM Notes و سیستم های وب میل ( مثل gmail,yahoo mail و Outlook.com) برای دسترسی به میل باکس خود از پروتکل های استاندارد نشده داخلی خود استفاده می نمایند ولی برای ارسال ودریافت ایمیل به محیط خارج از خود ، از پروتکل SMTP استفاده می کنند .
ایمیل ، از mail client (MUA, mail user agent) به mail server (MSA, mail submission agent) با استفاده از پروتکل SMTP بر روی پورت 587 TCP ارائه می شود. و بعد از آن MSA ایمیل های دریافت شده را به mail transfer agent خود می فرستد .
پروتکل SMTP یکی از مهمترین و کاربردی ترین پروتکل های شبکه جهانی اینترنت است که در این مقاله به طور کامل توضیح داده شد و دیگر موارد مربوط به این پروتکل و نحوه کارکرد آن را در دیگه مقاله های دانشنامه server.ir می توانید مطالعه نمایید
با تشکر از همراهی همیشگی شما
ممنون بابت آموزش و اطلاعات خوبتان
میشه خواهش کنم که وقتی مانند بالا آموزشی را قرار میدهید، برخی اصطلاحاتی را که مستلزم اطلاعات پایه ای بیشتری از سوی خواننده است را حداقل داخل یک پرانتز توضیح دهید. و برخی موارد را بیشتر باز کنید و حدالامکان به زبان ساده تر درج نمایید.
با تشکر
بله ممنون بابت پیشنهاد شما و حتما اینمورد به کارشناسان مربوطه اطلاع رسانی خواهد شد که توضیح و یا لینکی در آن خصوص قرار داده شود.