همانطور که میدانید CPU یا پردازنده مرکزی یکی از اجزا کلیدی در هر سرور یا کامپیوتری است. پردازنده میزان حجم و سرعت پردازش دادهها در آن واحد را تعیین مینماید و به همین دلیل در کنار رم سرور از کلیدیترین فاکتورهای انتخاب یک سرویس به شمار میرود. از اصلی ترین مواردی که در هنگام انتخاب نوع پردازنده باید به آنها توجه نمود میتوان از تعداد Core یا هسته مورد نیاز، نوع کاربری، نوع نرم افزار یا برنامهای که قصد اجرا آن وجود دارد، سازگاری پردازنده با نرم افزار یا عوامل سخت افزاری دیگر و سرعت فرکانس نام برد.
به صورت کلی پردازندههای به کار رفته در سرورها دارای سرعت فرکانس بیشتر و پایداری و ماندگاری بالاتری نسبت به انواع دیگر پردازنده به کار رفته در دسکتاپ و موبایلها هستند. این قابلیت باعث میشود تا عملکرد پردازندهها تحت شرایط بحرانی مانند بارگذاری مستمر و دمای بالا همچنان ادامه داشته باشد. در سرورهایی که چندین جایگاه نصب پردازنده دارند همچنین این قابلیت وجود دارد که در صورت از کار افتادن یک پردازنده پردازنده دیگری جایگزین آن شود.
مفاهیم پایه در پردازنده مرکزی
- هستهها(Cores): در ابتدای پیدایش، تمامی پردازندهها تنها دارای یک هسته بودند، اما امروزه پردازندههای چند هستهای جایگزین آنها شده اند و تمامی نرم افزارها و برنامهها با توجه به این قابلیت طراحی میشوند. در پردازنده مرکزی تک هستهای تمامی وظایف پردازشی توسط یک هسته صورت میگرفت در حالیکه در حالت چند هستهای وظایف محول شده به پردازنده بین هستههای موجود تقسیم میشود. این مورد نهایتا منجر به بهبود سرعت و کارایی سیستم در پاسخ به درخواستهای ورودی میشود. نکته قابل توجه در این مقوله، آنست که نرم افزار در حال اجرا نیز نقش مهمی در تعداد هسته استفاده شده دارد. ممکن است در یک سیستم هشت هستهای نرم افزار به شکلی نوشته شده باشد که تنها از چهار هسته استفاده کند. در این حالت چار هسته دیگر پردازنده بلا استفاده خواهد ماند.
- کش(Cache): کش پردازنده عملکردی مشابه رم کامپیوتر دارد. کش نوعی حافظه سریع و کم حجم است که به عنوان فضای ذخیره موقت استفاده میشود. این مورد به سیستم کمک میکند تا فایلهایی که در کش پردازنده هستند را به سرعت در اختیار بگیرد. طبیعتا هرچه این فضا بیشتر باشد حجم فایلهای قابل بازخوانی بالاتر خواهد بود.
- سازگاری سوکت: همواره نیاز هستش که بین پردازنده و مادربورد سازگاری به لحاظ سوکت اتصال وجود داشته باشد. این سازگاری باعث میشود که پردازنده امکان نصب بر روی مادر بورد را داشته باشد و لذا نکته کلیدی در هنگام تهیه پردازنده به شمار میرود.
- واحد پردازش گرافیکی(GPU): بسیاری از پردازندههای امروزی دارای واحد پردازش گرافیکی خود جهت انجام محاسبات گرافیکی هستند. این واحد گرافیکی برای رسیدگی به پردازشهای جزیی گرافیکی میباشد و در صورت وجود تسکهای گرافیکی سنگین یک کارت گرافیک مجزا نیاز خواهد بود.
- سرعت فرکانس: فرکانس یک پردازنده با هرتز اندازه گیری میشود و سرعت انجام عملیات توسط آن است. در گذشته سرعت فرکانس بالاتر نشان دهنده عملکرد بهتر بود اما در حال حاضر ممکن است پردازندهای با سرعت پایین تر عملکرد بهتری نسبت به پردازندهای با سرعت بالاتر داشته باشد. دلیل این امر نوع معماری پردازندهها است. به همین دلیل در هنگام بررسی یک پردازنده مرکزی میبایست علاوه بر فرکانس به این عامل نیز توجه شود.
- میزان تولید حرارت: پردازندهها تولید حرارت نسبتا بالایی دارند.طراحی دمایی یا Thermal design یک پردازنده مرکزی بیانگر میزان حرارت تولیدی توسط آن است. این مورد به صورت مستقیم نوع سیستم خنک کننده مورد نیاز را تعیین مینماید. داغ کردن یا Overheating در سرور میتواند خطری جدی برای ادامه کار سرور باشد.
3 فاکتور اصلی برای انتخاب پردازنده سرور
همانطور که پیشتر اشاره شد، سرورها نیازمند پردازندههایی قوی با پایداری و ماندگاری بالا هستند. اولین نکته قابل توجه در انتخاب پردازنده یک سرور تعداد هستههای آن است. تعداد هسته بیشتر این امکان را به سیستم میدهد تا در آن واحد تسکهای بیشتری را انجام دهد. طبیعتا طبق گفتههای پیشین نیاز هست تا نرم افزار مورد استفاده نیز با این موضوع هماهنگ باشد.
با توجه به فعالیت بی وقفه و سنگین پردازنده مرکزی، مورد قابل توجه دیگر میزان تولید حرارت پردازنده است که با توجه به آن سیستم خنک کننده داخلی یا خارجی تهیه خواهد شد.
تکنولوژی تردینگ(Threading) عامل کلیدی دیگر و تعیین کننده میزان داده قابل پردازش توسط پردازنده در آن واحد است. این تکنولوژی در پردازدههای اینتل Hyper-Threading و در پردازندههای AMD، SMT یا Symmetric multithreading نام دارد. این مورد نقش کلیدی در تسکهایی که نیازمند قدرت پردازشی بالایی هستند ایفا مینماید.