همان طور که در دانشنامه نَت چیست در رابطه با ای پی های نت شده توضیحاتی ارائه گردید مبنی بر اینکه نَت وظیفه ترجمه ادرس های Invalid را به ادرس های Valid را دارد. بدین ترتیب بنا بر ترجمه ای که این نَت ها انجام میدهند ان ها را میتوان به 3 دسته کلی تقسیم بندی نمود :
Static NAT
- Dynamic NAT
- Dynamic NAT With Overload
- Static NAT
نَت استاتیک همان طور که از نامش پیداست NAT غیر پویا است و عملیات ترجمه باید به صورت دستی صورت گیرد. بدیم معنا که به صورت دستی برای انها باید تعریف گردد که چه ای پی غیر معتبری به چه ای پی معتبر و رجیستر شده ای ترجمه گردد. که البته به دلیل اینکه با افزایش ایستگاه هایی که دارای ادرس نامعتبر هستند دیگر امکان ترجمه به ادرس معتبر وجود ندارد پس این روش روشی کاربردی به نظر نمیرسد.
- Dynamic NAT
Dynamic NAT یا نَت داینامیک روشی است که در ان فرایند ترجمه به صورت اتوماتیک انجام میگیرد. تنها کافیست که لیستی از ای پی های Invalid یا نامعتبر و لیستی از ای پی های Valid یا رجیستر شده را به به روتر نَت (NAT Router) بدهید تا به صورت اتوماتیک ارتباط بین دو لیست ارائه شده و ترجمه ادرس ها صورت گیرد. (در روش قبل ارتباط بین ادرس ها به صورت یک به یک و دستی صورت میپذیرفت)
- Dynamic NAT With Overload
این روش نیز مانند روش قبلی یعنی Dynamic NAT میباشد و همه کار به صورت اتوماتیک توسط NAT Router صورت میپذیرد و تنها فرق قابل توجه ان ها که چشمگیر است پورت (Port) میباشد. بنابراین ترجمه ادرس های نامعتبر به معتبر با استفاده از مکانیزمی به نام PAT که مخفف Port Address Translation میباشد صورت میپذیرد. در واقع PAT ای پی ها را با توجه به تفاوت پرت هایشان تفکیک و جداسازی میکند و تمایز بین ادرس های گوناگون به کمک شماره Port صورت میپذیرد.
با دانشنامه های بعدی server.ir با ما همراه باشید …
