پردازنده‌های شرکت اینتل که در کنار برند AMD یکی از دو غول ساخت میکروچیپ‌ها به شمار می‌رود، به دو دسته کلی Core i و زئون تقسیم می‌شوند. قدمت پردازنده‌های زئون به دهه نود میلادی برمی‌گردد و از بدو معرفی عموما در سرورها و ورک‌استیشن‌ها به کار می‌روند. در مقابل سری Intel Core بین سال‌های 2000 تا 2010 معرفی شدند و عموما در کامپیوتر و لپ‌تاپ‌های خانگی و اداری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پردازنده‌های زئون در ابتدا برتری محسوسی نسبت به سری Intel Core داشتند اما به مرور زمان این برتری با بهبود مشخصات Intel Coreها به لحاظ تعداد و سرعت پردازش هسته‌ها در حال از بین رفتن می‌باشد، تا حدی که این سوال برای کاربران مطرح می‌شود که کدام مورد گزینه مناسب‌تری است.
در ادامه به بررسی مزایای هر یک از این دو نوع خواهیم پرداخت.
مزیت‌های سری Intel Core
- OverClocking: پردازنده‌های سری i7 ,i5 و i9 دارای قابلیت اورکلاک هستند. اورکلاک به این معناست که در هنگام نیاز پردازنده قادر است تا با سرعتی بیش از حد معمول فعالیت کند. البته برای رسیدن به این حالت نیاز است که تنظیمات برق، بایوس و کولینگ سیستم به درستی انجام شده باشد. یکی از دلایلی که باعث می‌شود لپ‌تاپ‌ها در حالت اتصال به برق عملکرد بهتری داشته باشند نیز همین مورد است.
در این حوزه پردازنده‌های Intel Core نسبت به سری زئون عموما دارای سرعت کلاک بالاتری هستند و این به معنای این است که پردازده سرعت بالاتری در پردازش اطلاعات خواهد داشت. یکی از دلایل این امر این است که پردازنده‌های زئون برای کاربری‌های طولانی مدت و با اولویت پایداری بالاتری طراحی شده‌اند و ترجیح بر آن است که در ازای تولید حرارت کمتر سرعت کلاک پایین‌تری نیز داشته باشند.
- قیمت مناسب‌تر: در صورتی که دو دسته پردازنده بر اساس صرفه اقتصادی به ازای سرعت بررسی شوند، Intel Coreها در وضعیت مطلوب‌تری هستند. این موضوع Intel Coreها را به دسته مناسب‌تری برای پردازش‌هایی تبدیل می‌کند که تعدد کمی در عملیات دارند. برای مثال پردازنده هشت هسته‌ای i7 11700k با سرعت فرکانس 6-5GHz قیمت 400 دلاری دارد، در حالی که نوع زئونی که چنین سرعتی را فراهم بیاورد، حدودا 100 دلار هزینه بیشتری خواهد داشت.
- توان پردازش گرافیکی: غالب پردازنده‌های سری Intel Core دارای توان پردازشی گرافیکی نیز هستند. این بدین معناست که برای کارهای گرافیکی سبک همچون نمایش ویدیو دیگر نیازی به یک کارت گرافیک مجزا وجود ندارد. این موضوع باعث می‌شود این پردازنده‌ها مناسب کاربری‌های خانگی و اداری باشند.
مزایای پردازنده‌های زئون
- کش L3: کش‌های CPU همچون مموری‌های کوچکی هستند که جهت بالا بردن سرعت پردازش توسط پردازنده استفاده می‌شوند. اکثر پردازنده‌های زئون دارای 15 تا 30 مگ به علاوه تا 50 مگ کش L3 هستند. این مقدار تقریبا دو برابر کش موجود در پردازنده‌های i7 است. یکی از دلایل سرعت بالاتر پردازنده‌های زئون در امور پردازشی سنگین نیز همین مورد است.
- پشتیبانی از ECC Ram: Error Checking and Correction Ram بیشتر مشکلات قابل رخ‌دادن در بخش دیتا را پیش از رخ دادن اصلاح می‌کند. این مورد باعث جلوگیری از کرش‌کردن سیستم در بسیاری از موارد شده و به ارتقا سطح پایداری آن کمک می‌کند. این مورد یکی از اصلی ترین مزیت‌های زئون نسبت به Core است.
- Ram Density: برای مصارف حرفه‌ای که نیازمند حجم بالایی از رم هستند، استفاده از دسته زئون تنها انتخاب موجود است. در حال حاضر دسته Core تنها تا 256 گیگابایت رم DDR4 را پشتیبانی می‌کند، درحالی که پردازنده‌های زئون حتی امکان پشتیبانی تا 4 ترابایت رم را نیز دارا هستند.
با توجه به این موارد در صورتی که کاربری به نحوی است که نیاز به پردازش طولانی مدت و موازی دارد، پیشنهاد می‌شود از پردازنده‌های زئون استفاده بفرمایید. به همین دلیل است که پردازنده‌های زئون همواره در سرورها و ارائه خدمات میزبانی وب به کار می‌روند. در مقابل در کاربری‌های خانگی و اداری و یا کاربری‌های دیگری که نیاز به حجم کمی از گرافیک هم دارند، می‌توانید با توجه به هزینه مناسب‌تر از پردازنده‌های Core استفاده کنید.
